De ‘brandstof’ voor SGP (Salinity Gradient Power, vermogen uit zoutheidsverschillen) kan bestaan uit zeewater en rivierwater. Dit wordt ook wel Blue Energy genoemd en hierop is het ontwerp van proefinstallatie van REDstack op de Afsluitdijk gebaseerd. Maar er zijn ook andere combinaties mogelijk zoals zeewater met veel zoutere oplossingen die bekend staan onder de namen als brijn of pekel. Die laatste combinatie heeft het nadeel dat de beschikbaarheid ervan minder is dan de combinatie zee plus rivier. Voordeel is echter dat de conversie efficiënter kan gebeuren omdat beide waterstromen nu vrij zout zijn. Dit heeft als gevolg dat elektrische weerstand in de stack ook laag is en de stack dan relatief veel vermogen kan leveren.

De beschikbaarheid van de combinatie zee plus brijn blijkt toch nog vrij ruim te zijn. Soms betreft het natuurlijke bronnen zoals Dode Zee en Rode Zee en veel vaker zijn het industriële reststromen die bijvoorbeeld ontstaan bij ontzoutingsinstallaties voor zeewater. Om dit nader te onderzoeken is een consortium opgericht, bestaande uit vier (universitaire) researchinstituten en zes bedrijven, waaronder REDstack.

Een en ander resulteerde in het door de Europese Unie gesubsidieerde project genaamd REAPower dat liep van 2010 tot 2014. Samen met Nederlandse en Europese partners werd de RED technologie geoptimaliseerd voor de zoutgradiënt tussen zeewater of brakwater en pekel. REDstack heeft binnen dit project o.a. de grootste RED stacks ter wereld gebouwd, welke worden getest bij een traditioneel bedrijf dat zeezout wint op Sicilië.

www.reapower.eu